Ýdalir
Podstawy Sif
Sif jest zaliczana do Æsirów i jest poświadczona w Eddzie Poetyckiej, Eddzie Prozatorskiej i poezji skaldycznej. Jej sfera wpływów pokrywa się w pewnym stopniu z jej szwagierką, Friggą, jednak sama jest jedną z Asyjnur, głównych bogiń Ásgardu. Jest raczej ikoną, przedstawiana jako posiadająca wzniośle piękne, długie, złote włosy.
Jej imię oznacza „spokrewniona przez małżeństwo” i jest żoną Thora. Sif jest matką Trude – jednej z Walkirii – z Thorem.
Jest boginią urodzaju i jesieni, a jej włosy symbolizują pola uprawne obfitujące w złotą pszenicę i jaskrawo kolorowe liście, które opadają jesienią. Gdy Jesień zmienia się w Zimę, staje się matką Ullra, boga Zimy. Włosy Sif wydają się reprezentować witalność i są uważane za jeden z wielkich skarbów bogów, tak samo ważny jak potężny młot jej męża, Mjölnir.
Najsłynniejsza opowieść o Sif dotyczy jej włosów. Podstępny bóg Loki, z którym być może miała wcześniej romans, goli jej głowę i ucieka z jej włosami. W opowieściach Loki jest często bogiem zazdrosnym. Choć sam jest opisywany jako przystojny i charyzmatyczny, jest zazdrosny o bogów, którzy są piękni i lubiani. Podczas snu (i według niektórych relacji po odurzeniu Sif i Thora) zakrada się do ich komnaty i ścina koronę Sif.
Akt ten jest pogwałceniem i oburzeniem, a Loki prawie zostaje za niego zabity. Ledwie uniknął tego losu, podarowując bogini niezrównane zastępstwo za jej zgolone włosy, dzięki współpracy z dwoma klanami krasnoludów.
Aby osłodzić transakcję i zapewnić sobie przebaczenie, Loki dorzuca jeszcze pięć magicznych cudów, ustanawiając sześć skarbów bogów: Złotą perukę Sif, Mjölnir (młot Thora), Skíðblaðnir (statek Freyra), Gungnir (włócznię Óðina), Gullinbursti (dzika Freyra) i Draupnir (pierścień Óðina).
Peruka Sif jest wykonana przez krasnoludy z pasm prawdziwego złota, które mienią się i błyszczą bardziej niż jej własne złote włosy, a pasma są opisane jako płynące jak woda. Fryzura czyni ją piękniejszą niż kiedykolwiek, a peruka, podobnie jak Draupnir, rozmnaża się sama i sama odrasta pasmami złota, tak jakby to były naturalne włosy Sif.
W późniejszej opowieści, Lokesannie, Sif odgrywa rolę strażniczki pokoju. W tej opowieści Loki obraża wszystkich bogów podczas wielkiej uczty. Sif próbuje przesunąć rozmowę, uciszając Lokiego i przywracając poczucie grzeczności do zgromadzenia. To działanie określiło ją jako boginię utrzymania pokoju i społecznej grzeczności przez współczesnych Heathens.
ydalir.ca
Pomysły na temat Sif
Myśli się, że włosy Sif reprezentują złote plony zbóż, gotowe do zbiorów i złote liście sezonu jesiennego. Jest ona wyobrażana jako ucieleśnienie zbiorów sięgających w górę do jej męża boga nieba, Thora, którego letnie burze sięgają w dół i zapładniają ją. Jeden z kenningów dla mineralnego złota to „włosy Sif”.
Historia o jej ścinaniu włosów, i wiecznie odrastającej peruce jest reprezentatywna dla cyklu ścinania i odrastania plonów, oraz cyklu wzrostu i zrzucania liści drzew. Sif jest czczona jako bogini urodzaju, chleba i pożywienia dla rodziny, a także spotkań rodzinnych i zapasów.
Dla protoplastów Hebrajczyków rodzina była wszystkim i miała znacznie szerszą definicję niż dzisiaj – rodzina nuklearna jest wymysłem społeczeństwa przemysłowego XX wieku. Dziadkowie, ciotki, wujkowie, kuzyni, kuzyni po ślubie, rodzice chrzestni, rodzice przyrodni, przyrodnie rodzeństwo, teściowie, przybrane dzieci, adoptowana rodzina, a także klan i plemię: Sif jest boginią ich wszystkich jako jednostki rodzinnej.
W społeczeństwie międzypokoleniowych waśni, więzy wiążące klan oznaczały życie i śmierć. W epoce postmodernizmu, gdzie jednostki rodzinne rozpadają się, bogini taka jak Sif może wydawać się drugorzędna, ale w czasach Wikingów i wcześniej, Sif była boginią wspólnego łamania chleba i więzi, które pomagały przetrwać klanowi.
Uważa się, że Sif zainspirowała żonę Hrodgara, postać Wealhbeow w Beowulfie. Ma ona złotą koronę i rozładowuje wszelkie konflikty w sali swojego męża. Mitologia porównawcza czasami łączy Sif z grecko-rzymską boginią złotego zboża i rodzinnych uczt, Demeter (znaną również jako Ceres). Podobnie jak Sif, Demeter traci swój złoty wizerunek, zasłaniając włosy i swoją boskość, gdy czuje się naruszona. Wraz z zabraniem swojej uroczej córki, Persefony, okrywa ziemię zimą.
Sif jest znana Saamom pod imieniem Ravdna, bogini drzewa jarzębiny. W jednym z nordyckich mitów, kenning dla jarzębiny jest „wybawcą Thora”, jako że bóg przylgnął do drzewa, ratując się przed utonięciem. To drzewo jest uważane za manifestację Sif w opowieści, a ona jest przyrównana do jarzębiny, ponieważ to ona jest tym, do którego przylgnął potężny Thor.
ydalir.ca
Znaki i symbole
Złote włosy, peruki, sploty, kawałki włosów, grzebienie. Kosmetyki i zabiegi upiększające. Żniwa, pszenica i zboża, chleb, pola i łąki. Jesienne liście i motywy związane z sezonem żniwnym. Rodziny: dalsza, rozdzielona i teściowie. Drzewa jarzębiny. Wyrażenie „łamanie chleba”. Złoto. Runa Ár.
ydalir.ca
Nazwiska powiązane
Sibb, Ravdna