Arctic National Wildlife Refuge

Środowisko naturalne

Ochrona, która leży całkowicie na północ od koła podbiegunowego, graniczy od północy z Morzem Beauforta na Oceanie Arktycznym. Yukon Flats National Wildlife Refuge przylega do niego od południa, a kanadyjskie parki narodowe Ivvavik i Vuntut na terytorium Jukonu przylegają do niego od wschodu. Jego rzeźba terenu jest zdominowana przez wschodnią część surowego pasma Brooks Range i jego podnóża, ogólnie wschód-zachód-trending grzbiet gór tworzących podział drenażowy. Schronienie obejmuje najwyższe góry w tym paśmie, z pojedynczymi szczytami osiągającymi wysokość około 8,500 do 9,000 stóp (2,590 do 2,740 metrów). Na północy góry schodzą do nisko położonej równiny North Slope wzdłuż morza. Rzeka Porcupine, główny dopływ rzeki Yukon, przecina południowy zachód przez południowo-wschodnią część schronienia i odbiera wody Coleen, Sheenjek i innych rzek płynących na południe od schronienia. Rzeka Canning, płynąca na północ do Oceanu Arktycznego, stanowi północno-zachodnią granicę schronienia.

Arctic National Wildlife Refuge chroni ogromną dziewiczą dziką puszczę o wysokiej szerokości geograficznej, która obejmuje kilka stref ekologicznych. Wysokie góry stanowią zimny region alpejskiej tundry, który wspiera odporne trawy, niskie krzewy i wrzosowiska. Na południu góry opadają w dół przez mieszaną strefę przejściową las-tundra do lasu borealnego, zdominowanego przez drzewa iglaste, brzozy i osiki, na niższych wysokościach. Na północy, wraz ze spadkiem wysokości, tundra alpejska ustępuje miejsca strefie tundry arktycznej na równinie przybrzeżnej. Tam krajobraz jest podłoże wiecznej zmarzliny, która rozmraża się wzdłuż górnej warstwy podczas krótkiego lata do siedliska często bagiennych; typowa roślinność tam składa się z karłowatych drzew, niskie krzewy, mchy i porosty, turzyce i trawy, i dzikie kwiaty. Wąska strefa przybrzeżna, składająca się z lagun, słonych bagien i wysp barierowych, jest skuta lodem przez większą część roku.

W tych ekosystemach występuje szeroki wachlarz dzikich zwierząt, w tym prawie cztery tuziny gatunków ssaków i około 200 gatunków ptaków. Wśród większych ssaków lądowych na uwagę zasługują woły piżmowe, łosie, wilki szare, lisy rude i arktyczne, niedźwiedzie czarne i brunatne (grizzly) oraz, w wysokich górach, owce Dall (lub Dall’s) (krewne owcy bighorn). Niezwykłym corocznym wydarzeniem w schronieniu jest migracja jednego z głównych stad karibu w Arktyce, które kieruje się na północ od dorzecza Porcupine River do letnich terenów lęgowych na równinie przybrzeżnej, a następnie z powrotem na południe jesienią; w zależności od trasy, podróż w obie strony może być do 3000 mil (4800 km) długości. Mniejsze ssaki to zające szaraki, ryjówki, mustelidy, takie jak kuny i wydry rzeczne, oraz różne gryzonie (np. świstaki, nornice, lemingi i bobry). Obszary przybrzeżne wspierają niedźwiedzie polarne i populacje fok, a wieloryby migrują przez region w okresie jesiennym.

Ptasiaki w ostoi są bardzo liczne, chociaż tylko niewielka liczba gatunków (w tym ptaszniki, sowy i dzięcioły) mieszka tam na stałe. Znacznie bardziej typowi są letni mieszkańcy (niektóre z nich się tam rozmnażają), zwłaszcza gatunki wodne (w tym kaczki, gęsi i bocje), ptaki brzegowe, takie jak sieweczki i rybitwy, mewy i rybitwy, orły przednie oraz pustułki i jastrzębie. Duża liczba ptaków obserwowanych w ostoi to ptaki wędrowne, rzadkie lub przypadkowe. Rzeki, jeziora i wody przybrzeżne tętnią życiem ryb, w tym lipienia arktycznego, siei i pstrąga Dolly Varden, rodzaju golca. Życie owadów jest obfite podczas krótkich letnich miesięcy, szczególnie hordy gryzących komarów i meszek.