Coretta Scott King
Coretta Scott King, z domu Coretta Scott, (ur. 27 kwietnia 1927, Marion, Alabama, USA – zm. 30 stycznia 2006, Rosarito, Meksyk), amerykańska działaczka na rzecz praw obywatelskich, żona Martina Luthera Kinga, Jr.
Carol M. Highsmith Archive/Library of Congress, Washington, D.C. (LC-DIG-highsm-17272)
Z czego najbardziej znana jest Coretta Scott King?
Coretta Scott King była działaczką na rzecz praw obywatelskich. Była żoną Martina Luthera Kinga, Jr. i dołączyła do niego w aktywizmie na rzecz praw obywatelskich w latach 50. i 60. Po zabójstwie męża w 1968 r. założyła King Center i nadal aktywnie działała w ruchu praw obywatelskich oraz jako rzeczniczka sprawiedliwości społecznej.
Kiedy urodziła się Coretta Scott King?
Coretta Scott King urodziła się 27 kwietnia 1927 roku w Marion, Alabama.
Gdzie kształciła się Coretta Scott King?
Coretta Scott King zdobyła tytuł licencjata w dziedzinie muzyki i edukacji w Antioch College w Yellow Springs, Ohio, a następnie uzyskała stopień muzyczny w New England Conservatory of Music.
Kim były dzieci Coretty Scott King?
Coretta Scott King miała czworo dzieci. Yolanda King urodziła się w 1955 roku i zmarła w 2007 roku. Martin Luther King III urodził się w 1957 roku. Dexter Scott King urodził się w 1961 roku. Bernice King urodziła się w 1963 roku.
Kiedy zmarła Coretta Scott King?
Coretta Scott King zmarła 30 stycznia 2006 roku w Rosarito, w Meksyku, w wieku 78 lat.
Coretta Scott ukończyła Antioch College w Yellow Springs, Ohio, a w 1951 roku zapisała się do New England Conservatory of Music w Bostonie. Podczas pracy w kierunku stopnia w głosie, poznała Martina Luthera Kinga, Jr, wtedy studenta teologii na Uniwersytecie Bostońskim. Pobrali się w 1953 roku i mieli czworo dzieci.
Po ukończeniu studiów, Kingowie przeprowadzili się do Montgomery w Alabamie, gdzie Martin Luther King przyjął posadę pastora w Dexter Avenue Baptist Church. Coretta Scott King dołączyła do swojego męża w aktywizmie na rzecz praw obywatelskich w latach 50. i 60., biorąc udział w bojkocie autobusów w Montgomery (1955) i staraniach o uchwalenie ustawy o prawach obywatelskich z 1964 r.
Library of Congress, Washington, D.C. (LC-USZ62-116775)
Biblioteka Kongresu, Waszyngton, D.C. (cph 3c20210)
Maurice Sorrell-Ebony Collection/AP Images
Po zabójstwie męża w 1968 roku i skazaniu Jamesa Earla Raya za morderstwo, nadal aktywnie działała w ruchu praw obywatelskich. Założyła w Atlancie organizację Martin Luther King, Jr, Center for Nonviolent Social Change (powszechnie znaną jako King Center), którą na przełomie XXI wieku prowadził jej syn Dexter. Próba sprzedaży przez rodzinę części dokumentów Kinga przyniosła jej krytykę pod koniec lat 90. Napisała pamiętnik „My Life with Martin Luther King, Jr. (1969) i zredagowała, wraz z synem Dexterem, The Martin Luther King, Jr., Companion: Quotations from the Speeches, Essays, and Books of Martin Luther King, Jr. (1998). Pośmiertne wspomnienie My Life, My Love, My Legacy (2017) powstało na podstawie 30 lat wywiadów z dziennikarką Barbarą Reynolds.
Warren K. Leffler-NYWT&S/Library of Congress, Washington, D.C. (LC-U9- 32953-11)
W 1969 roku ustanowiła coroczną nagrodę Coretta Scott King Award, aby uhonorować afroamerykańskiego autora wybitnego tekstu dla dzieci, a w 1979 roku podobna nagroda została dodana, aby uhonorować wybitnego afroamerykańskiego ilustratora.
W lutym 2017 roku, ponad dekadę po jej śmierci, Coretta Scott King ponownie znalazła się w centrum amerykańskiej dyskusji narodowej, gdy oświadczenie, które dostarczyła do Senatu USA w 1986 roku, sprzeciwiając się nominacji Jeffa Sessionsa na stanowisko sędziego sądu federalnego, zostało odczytane na podłodze Senatu przez senator Elizabeth Warren podczas debaty nad nominacją Sessionsa jako prokuratora generalnego USA. Warren została oficjalnie upomniana – i nie pozwolono jej przeczytać reszty listu Kinga – za naruszenie rzadko stosowanej zasady, która zabraniała senatorom podważania postępowania lub motywów innych senatorów podczas debaty. Wyrażając swoją ocenę roli Sessionsa jako prokuratora Stanów Zjednoczonych dla Południowego Dystryktu Alabamy, King napisała, po części,
Pan Sessions wykorzystał niesamowitą władzę swojego urzędu do studzenia swobodnego korzystania z prawa głosu przez czarnych obywateli w okręgu, w którym teraz stara się pełnić funkcję sędziego federalnego.