Jabberwocky Lewisa Carrolla

’Jabberwocky' jest siedmiowersowym wierszem podzielonym na zestawy czterech wersów, czyli quatrains. Jest on zbudowany przez spójny schemat rymów, który podąża za wzorem ABAB CDCD, zmieniając dźwięki końcowe, jak Carroll uznał za stosowne. Ten bardzo prosty i spójny schemat rymów jest oczywistym kontrastem do złożonych i oburzających słów i obrazów w tekście poematu.

Metr jest również dość prosty. Większość wierszy jest w tetrametrze jambicznym. Oznacza to, że linie zawierają cztery zestawy dwóch uderzeń. Pierwszy z nich jest nieakcentowany, a drugi akcentowany.

Summary

Poemat zaczyna się od mówcy używającego dziwnych i nieznanych słów do opisania sceny. Są tam „toves”, „borogroves” i „raths”. Te rzeczy poruszają się w krajobrazie na różne sposoby i wydają różne odgłosy. Są one częścią świata, który jest całkowicie oddzielony od naszego.

W następnych liniach, głośnik wskakuje do narracji i mówi synowi, aby uważał na „Jabberwock”. Ma on „szczęki, które gryzą … pazury, które łapią!”. Syn wybiera się na polowanie na to stworzenie. Jest przygotowany ze swoim „vorpalowym mieczem”, ale znalezienie go zajmuje mu dużo czasu. W końcu, kiedy robi sobie przerwę, pojawia się Jabberwock.

Występuje walka, syn wychodzi z niej zwycięsko i zabiera głowę stwora z powrotem do ojca. Kiedy dociera na miejsce, ojciec obejmuje go i świętuje zabicie Jabberwocka.

Cały wiersz można przeczytać tutaj.

Techniki poetyckie

Carroll wykorzystuje również wiele innych technik poetyckich. Należą do nich aliteracja, enjambment, asonans i konsonans. Pierwsza z nich, aliteracja, występuje wtedy, gdy słowa są używane kolejno lub przynajmniej pojawiają się blisko siebie i zaczynają się na tę samą literę. Na przykład w pierwszej strofie „gyre” i „gimble,” i „claws” i „catch” w drugiej strofie.

Inną ważną techniką, która jest powszechnie stosowana w poezji jest enjambment. Dzieje się tak, gdy linia jest odcięta przed jej naturalnym punktem zatrzymania. Zmusza to czytelnika do szybkiego przejścia do następnej linii, i następnej. Trzeba iść do przodu, aby wygodnie rozwiązać frazę lub zdanie. Na przykład w strofie piątej przejście między liniami trzecią i czwartą. Czytelnik musi przeskoczyć do następnego wersu, aby dowiedzieć się, co syn robi z głową Jabberwocka.

Kolejnym elementem tego wiersza, który nie pojawia się powszechnie w drukach wiersza, jest kombinacja literowa ye. Carroll zdecydował się na użycie tej litery w oryginale, aby nawiązać do wczesno-średnioangielskiej litery znanej jako thorn.

Nonsensowne pisanie

„Jabberwocky” Lewisa Carrolla został sklasyfikowany jako część szerszej kategorii literatury znanej jako nonsensowne pisanie, a bardziej bezpośrednio jako nonsensowny wiersz. Ta forma pisarstwa wywodzi się z tradycyjnych rymowanek i zabaw przedszkolnych, ale została rozwinięta przez takich pisarzy jak Edward Lear, a następnie spopularyzowana przez Lewisa Carrolla. W dużej mierze ten rodzaj pisania miał młodą publiczność, ale dziś dzieci i dorośli cieszą się tym stylem. Jabberwocky” jest uważany za najpopularniejszy wiersz nonsensowny w języku angielskim.

Carroll bawi się brzmieniem, znaczeniem i brakiem znaczenia, przywiązanym do prawdziwych i nonsensownych słów w 'Jabberwocky'. Niektóre z tych słów są po prostu nie na miejscu, lub nie w porządku. W innych kontekstach mogą mieć sens. Należą do nich „burble” i „tum”.

Inne są bełkotliwe, a jedynym miejscem, w którym je widziano, przynajmniej na piśmie, jest „Jabberwocky”. Te słowa nie mają konkretnego znaczenia, to czytelnik powinien nadać im jakieś, lub po prostu docenić je za to, jak brzmią. Brzmienie utworów nonse staje się szczególnie ważne, gdy są one wypowiadane na głos. Później, po opublikowaniu wiersza, Carroll podał definicje kilku słów występujących w wierszu.

Analiza, strofa po strofie

Stanza pierwsza

Linie 1-2

’Twas brillig, and the slithy toves

Did gyre and gimble in the wabe:

W pierwszej strofie „Jabberwocky” Carroll wskakuje od razu do tekstu, używając dziwnych i bezsensownych słów. Opisuje on scenę jako „brillig” i wypełnioną „slithy toves”. Już teraz widać, że mówca zabiera czytelnika w nowe i nieznane miejsce. Jest to świat, który nie ma sensu dla ludzkich oczu i języka angielskiego. Zamiast tego Carroll musiał użyć nowych, wymyślonych na tę okazję słów. Nie oznacza to jednak, że są one pozbawione znaczenia.

Na przykład, w pierwszej linii, czytelnik może dowiedzieć się, że w scenie są „slithy,” może oznaczać slimy lub śliskie, „toves”. Słowo to może odnosić się do jakiegoś stworzenia lub rośliny. Brzmi ono podobnie do innego słowa „gaj”, np. gaj drzew. Ale w Through the Looking Glass jest ono zdefiniowane jako stworzenie podobne do borsuka, jaszczurki i korkociągu. Czytelnik powinien również rozważyć świat „brillig”. Słowo to jest później zdefiniowane przez postać Humpty Dumpty jako oznaczające czwartą godzinę po południu.

The „toves” w linii numer dwa są powiedział do „gyre”, być może oznacza gyrate, lub taniec, „w wabe”. Słowo „wabe” jest później opisane jako obszar trawy wokół zegara słonecznego. Jest wyraźnie magiczny lub mistyczny element do sceny.

Linie 3-4

All mimsy were the borogoves,

And the mome raths outgrabe.

Ponadto mówi o „borogroves”. Nie jest również jasne w tym momencie, czy jest to stworzenie jakiegoś rodzaju, czy rodzaj życia roślinnego. One borogroves były „All mimsy”, co wydaje się sugerować sposób bycia. Brzmi to podobnie do innych słów, „whimsy” lub „flimsy”.

Last, Carroll dodaje, że „mome rathes outgrade”. Ponownie, ta linia jest niemożliwa do jednoznacznego zdefiniowania. Ale jakiś inny rodzaj istoty działa w szczególny sposób. Ponieważ ten wiersz został napisany, słowo „mome” został zdefiniowany jako ktoś, kto jest głupcem. Ale, został zdefiniowany przez Humpty Dumpty w Through the Looking Glass jako „z domu”, „raths” jako rodzaj żółwia, i „outgrade” jako hałas, coś jak głośny pisk.

Stanza druga

„Strzeż się Jabberwock, mój synu!

Szczęki, które gryzą, pazury, które łapią!

Strzeż się ptaka Jubjub, i unikaj

Brednego Bandersnatcha!”

Druga strofa jest nieco mniej zagmatwana, ale nadal mówi o świecie bardzo różnym od naszego. Mówca wskakuje do narracji i mówi swojemu synowi, aby uważał na „Jabberwock”. Jabberwock jest najważniejszym stworzeniem w wierszu, ale znowu Carroll nie daje wystarczających wskazówek kontekstowych, na początku i tak, aby wiedzieć, co to dokładnie jest. Wszystko, co czytelnik wie, to to, że ma „szczęki, które gryzą … pazury, które łapią!”. Jest to oczywiście coś przerażającego i zaciemnia ogólny ton wiersza.

Dalej dodaje kolejne stworzenie do tekstu. Ptak Jubjub”, którego należy się wystrzegać, i „Bandersnatch”, który jest opisany jako „frumious”. „Fruminous” to słowo, które, jak później ujawnił Carroll, oznaczało „dymiący i wściekły”.

Stanza trzecia

Wziął swój vorpalowy miecz do ręki;

Długo szukał wroga manxome-

Więc odpoczął przy drzewie Tumtum

I stał chwilę w zamyśleniu.

W trzeciej strofie mówiący opisuje, jak „on”, przypuszczalnie syn wspomniany w poprzednich wersach, ma zamiar iść zapolować na te stworzenia. Szuka ich z „vorpalowym mieczem” w ręku. Słowo „vorpal” nigdy nie zostało właściwie zdefiniowane, ale jest to oczywiście modyfikator słowa „miecz”, określający, jakiego rodzaju jest to miecz i/lub co może zrobić.

Syn spędził długi czas, szukając Jabberwocky’ego. On jest „maxome wróg”, sugerując Jabberwocky jest ostateczny, najbardziej niebezpieczne z zwierząt. W trzecim wersie syn odpoczywa przy „drzewie Tumtum”. Spędził kilka minut ze swoimi myślami, prawdopodobnie próbując zdecydować, co zrobi dalej. W tym czasie jednak coś się wydarzyło.

Stanza czwarta

I, jak w uffish myśli stał,

Jabberwock, z oczami płomienia,

Przyszedł whiffling przez tulgey wood,

I burknął jak przyszedł!

Nagle, jak „uffish” być może oznaczające proste lub sfrustrowany „myśli” są w jego głowie, „Jabberwock” jest tam. Ma płonące oczy, które przemawiają do zastraszającej natury stworzenia i jego nieodłącznego niebezpieczeństwa. Symbol ognia sprawia, że Jabberwock wydaje się zły i jako coś, co powinno być zwalczane z powrotem przeciwko.

The głośnik mówi również, że Jabberwock przeniósł się „whiffling”. To prawdopodobnie oznacza szybko, i brzmi nieco onomatopeiczne, jak gdyby naśladując dźwięk powietrza pędzącego obok powierzchni. Drewno jest „tufely,” słowo, które nie ma wyraźnego znaczenia.

Jabberwock przedstawia dziwną postać, ponieważ „burknął” do widoku mówcy. To słowo ma dziś jakieś znaczenie, ale prawdopodobnie Carroll nie zamierzał odnosić odgłosów wydawanych przez niemowlęta do jego onieśmielającego Jabberwocky’ego.

Stanza piąta

Jeden, dwa! Raz, dwa! And through and through

The vorpal blade went snicker-snack!

He left it dead, and with its head

He went galumphing back.

Syn i Jabberwock walczą w piątej strofie. Ich ciała poruszają się „Raz, dwa!” i wydaje się, że ostrze przebija Jabberwock, jak to idzie „przez i na wylot”. Ostrze idzie „snicker-snack!” Wszystkie te frazy są bardzo onomatopeiczne. Sugerują one, poprzez ich dźwięk, działania, które mają miejsce. Jest to ważny element nonsensownego wiersza, a do jego początków, rymów przedszkolnych.

Jabberwock, który został zbudowany jako wielki wróg, jest szybko zabity. Syn zostawił ciało tam, gdzie upadło, i zabrał jego głowę z sobą. Podróżował z powrotem, „galumphing” do miejsca, z którego przybył. Słowo „galumfować” brzmi jak czynność, która będzie trudna do wykonania. Jego kroki wydają się ciężkie i trudne, być może dlatego, że niesie głowę Jabberwocka.

Stanza szósta

„And hast thou slain the Jabberwock?

Przyjdź w moje ramiona, mój beamish boy!

O frabjous day! Callooh! Callay!”

Śpiewał w swojej radości.

W szóstej strofie ponownie odzywa się ojciec syna. Pyta syna, czy zabił Jabberwocka, a odpowiedź jest oczywiście twierdząca. Ojciec jest niesamowicie dumny z syna i mówi mu „Chodź pod broń”. Jest on, jak twierdzi ojciec, „chłopcem pełnym życia”. Poprzez wskazówki kontekstowe czytelnik może założyć, że jest to dobra rzecz. Wydaje się, że odnosi się to do działania uśmiechu lub beaming. Ojciec mówi o swoim synu jako o źródle światła.

On idzie dalej, aby rozpocząć szersze uroczystości. Zabicie Jabberwock jest bardzo duża sprawa dla społeczności i on woła „Callooh! Callay!” Słowa te wydają się być bezpośrednio związane z innym uroczystym zwrotem „Hip! Hip! Hooray!” On także wykrzykuje, że dzień, w którym Jabberwocky zostanie zabity jest „frabjous day!”, co wydaje się być jakąś kombinacją bajecznego i radosnego. Ojciec był tak przytłoczony, że „chortled” jak on mówił.

Stanza siódma

’Twas brillig, and the slithy toves

D did gyre and gimble in the wabe:

All mimsy were the borogoves,

And the mome raths outgrabe.

Ostatnia strofa jest powtórzeniem pierwszej. To bookends wiersz, biorąc czytelnika z powrotem do początku. To mówi o tym, jak świat trwa dalej, z lub bez Jabberwock. Te wersy przypominają również, że inni wrogowie, którym nie stawiono czoła w tekście, tacy jak Bandersnatch i ptak Jubjub, wciąż tam są.