Jozjasz

Jozjasz, pisany także jako Jozjasz, (ur. ok. 648 r. p.n.e. – zm. 609 r.), król judzki (ok. 640-609 r. p.n.e.), który zapoczątkował reformację noszącą jego imię i która odcisnęła niezatarte piętno na tradycjach religijnych Izraela (2 Krl 22-23:30).

Jozjasz był wnukiem Manasesa, króla Judy, i wstąpił na tron w wieku ośmiu lat po zabójstwie swego ojca, Amona, w 641 roku. Przez sto lat, od czasów Achaza, Juda była wasalem imperium asyryjskiego. Polityka imperialna narzucała Judzie obce kulty, które tłumiły lub zaciemniały religijną tożsamość Izraelitów. Po śmierci króla Aszurbanipala imperium asyryjskie pogrążyło się w chaosie i nie było już w stanie utrzymać swej władzy w Jerozolimie. Egipt również był słaby, a Juda uzyskał niezwykły stopień niezależności od obcych potęg. Około roku 621 Jozjasz rozpoczął program odnowy narodowej, skoncentrowany na Świątyni w Jerozolimie. Księga, która, jak się uważa, zawierała przepisy odnoszące się do tradycji przymierza z czasów przedmonarchicznych, wywarła na nim głębokie wrażenie i nadała decydujący kierunek jego reformom. Świątynia została oczyszczona ze wszystkich obcych kultów i w całości poświęcona kultowi Jahwe, a wszystkie lokalne sanktuaria zostały zniesione, ofiary zaś skoncentrowano w Jerozolimie.

W Asyrii Babilonia, która od dawna była niespokojną prowincją, stanęła na czele koalicji, która splądrowała Niniwę. Imperium było w rozpaczliwym położeniu; Babilończycy zdawali się je wypierać. Mając nadzieję na utrzymanie podziału Mezopotamii, Necho II, egipski faraon, wyruszył na pomoc Asyryjczykom. Wylądował na terytorium północnego królestwa Izraela. Król Jozjasz miał nadzieję na zjednoczenie Judy i Izraela, czyniąc to drugie terytorium częścią własnego królestwa pod egidą Babilonii. W związku z tym wyzwał faraona do walki, ale według podań „Necho zabił go w Megiddo, gdy go zobaczył” (2 Krl 23:29). Wkrótce potem Asyria została całkowicie wyeliminowana, Egipcjanie wycofali się, a syn Jozjasza, Jehojakim, którego Necho osadził na tronie judzkim jako wasala, musiał podporządkować się Babilonii, nowemu imperium mezopotamskiemu.