Który rodzaj rozmarynu jest dla Ciebie odpowiedni?

Rosmarinus officinalis powinien być prostą rośliną do wyjaśnienia. Jest wystarczająco łatwa do opisania: wiecznie zielony krzew pochodzący z rejonu Morza Śródziemnego, o ciemnozielonych, igiełkowatych liściach o żywicznym aromacie. Od późnej zimy do wiosny roślina ta ma niebieskie kwiaty. Istnieją dwa podstawowe rodzaje: formy wyprostowane, przydatne jako krzewy, oraz formy płożące, które rozlewają się po zboczach i kaskadowo opadają na ściany. Jak na razie wszystko jest w porządku.

Pielęgnacja jest również prosta. Gdy rozmaryn jest już zadomowiony, wystarczy okazjonalne, głębokie podlewanie. W razie potrzeby należy lekko przycinać, aby nadać mu odpowiedni kształt. Niewiele, jeśli w ogóle, należy go karmić. Rośliny zniosą suszę, upał, wiatr i słoną mgłę. Owady zostawić je w spokoju (olejki aromatyczne w liściach działać jako naturalny repelent). A jelenie i króliki nie lubią jego smaku.

Rosemary ma tylko dwie słabe strony. Jest nieco delikatny – większość odmian ulega uszkodzeniu, gdy temperatura spada poniżej kilkudziesięciu stopni. I jest podatny na gnicie korzeni – zwykle jest to konsekwencja słabego drenażu, często pogłębianego przez nadmierne podlewanie.

Teraz nadchodzi trudna część: rozróżnianie wielu odmian dostępnych na rynku. Niewiele różnią się one wyglądem w pojemnikach szkółkarskich, podobnie brzmią też opisy katalogowe. Fakt, że jedna odmiana może być sprzedawana pod kilkoma nazwami (na przykład 'Collingwood Ingram', 'Ingramii' i 'Benenden Blue' to ta sama roślina), dodatkowo wprowadza zamieszanie.

Aby wyjaśnić różnice, rozmawialiśmy z ekspertami. Polecili oni odmiany wymienione poniżej.

WIELKIE KRZEWY (OD NAJWYŻSZEGO DO NAJKRÓTSZEGO)

’Tuscan Blue', 6 do 7 stóp wysokości. Liście szersze niż przeciętne i bardzo aromatyczne; kwiaty ciemnoniebieskie. Dobry krzew do wielu zastosowań. „Koń roboczy branży”, mówi David Fross z Native Sons Nursery (tylko sprzedaż hurtowa) w Arroyo Grande, Kalifornia.

’Blue Spires', 5 do 6 stóp wysokości i 4 do 6 stóp szerokości. Silny, pionowy pokrój; kwiaty o czystym, niebieskim kolorze. „Wygląda jak miniaturowy cyprysik włoski” – mówi projektantka krajobrazu Christine Mulligan z Long Beach w Kalifornii. „Jeśli zależy Ci na formalnym wyglądzie, to najlepszy wybór.”

’Miss Jessup’s Upright', 4 do 6 stóp wysokości i mniej więcej o połowę mniejsza szerokość. Smukłe gałęzie; bladoniebieskie kwiaty. Dobry wybór do formalnego ogrodu ziołowego lub ograniczonych przestrzeni.

'Gorizia', 4 do 5 stóp wysokości i prawie tak samo szeroka. Sztywno wzniesiona i raczej otwarta forma. Liście większe, dłuższe i jaśniej zielone niż typowe; kwiaty bladoniebieskie. Dobry okaz lub roślina akcentująca. „Bardzo architektoniczny wygląd”, mówi Jeff Rosendale z Sierra Azul Nursery & Garden, w Watsonville, California.

’Golden Rain' (’Joyce DeBaggio'), 2 do 3 stóp wysokości i tyle samo szerokości. Liście żółto złote; kwiaty ciemnoniebieskie. Stosować dla kontrastu z ciemniejszymi, zielonymi liśćmi.

SEMIUPRIGHT SHRUBS

’Boule', 3 stopy wysokości i szerokości. Nowa introdukcja od Native Sons, tworzy zgrabną kopułę (boule znaczy po francusku „piłka”).

'Collingwood Ingram' (’Ingramii' lub 'Benenden Blue'), 2 do 2,5 stopy wysokości i 4 stopy szerokości lub więcej. „Ponieważ zawsze wypuszcza nowe przyrosty boczne, nigdy nie widać zdrewniałego pnia”, mówi Mulligan. Dzięki takiemu pokrojowi dobrze nadaje się na zbocza (dobrym przykładem jest ogród pokazany na stronie 78). Rozmaryn ten ładnie komponuje się także z ceanothusem, rokietem i innymi krzewami tolerującymi suszę.

’Ken Taylor'. Podobny do 'Collingwood Ingram', ale nieco krótszy i nieco powłóczysty. Kwiaty ciemnoniebieskie, efektowne. Najlepiej rośnie na zboczach. Wrażliwa na zgniliznę korzeni.

KRYWAJĄCA GRUNT