Rzym Hadriana
Rzym Hadriana jest godny uwagi ze względu na swoją innowacyjną architekturę, co czyni go fascynującym studium dla każdego, kto interesuje się rzymskimi budynkami. Jednym z najważniejszych zabytków Hadriańskiego Rzymu był Panteon i to właśnie on będzie głównym tematem tej sekcji. Świątynia Zeusa Asklepiosa w Pergamum, ważnym mieście w Azji Mniejszej, była wzorowana na Panteonie i to ilustruje drugi powód studiowania zabytków Hadriańskiego Rzymu: stopień, w jakim zainspirowały one rzymską architekturę w innych częściach imperium.
Elementy innowacji Hadriańskich można również znaleźć w innych częściach Włoch. Najbardziej wyszukanym przykładem jest cesarska willa Hadriana w Tivoli, ale możemy również znaleźć bardziej prozaiczne przykłady, takie jak sklepy i domy zbudowane z betonu obłożonego cegłą w portowym mieście Ostia. Zarówno Trajan, jak i Hadrian używali betonu licowanego cegłą.
Jak wielu cesarzy przed nim, Hadrian upiększył tereny Forum i Campus Martius w Rzymie, pozostawiając swój ślad w monumentalnym krajobrazie miasta. Niewiele zabytków Hadriana przetrwało, zwłaszcza tych na Campus Martius, a identyfikacja niektórych struktur jest sporna. W tej części poznasz trzy zabytki hadriańskie, wszystkie są świątyniami: Panteon, Świątynia Deifikacji Hadriana oraz Świątynia Wenus i Rzymu. Głównym powodem, dla którego wybraliśmy te budowle jest to, że są to trzy najlepiej zachowane zabytki hadriańskie w Rzymie. Ale wybraliśmy je również dlatego, że Hadrian nie jest jedynym cesarzem, który jest związany z tymi zabytkami, a to pozwala nam zbadać, w jaki sposób budynki publiczne mogły być wykorzystywane przez cesarza, aby pomóc w legitymizacji jego pozycji jako następcy poprzedniego princepsa. Panteon miał wcześniejsze fazy i późniejsze renowacje; Świątynia Deifikowanego Hadriana została zbudowana przez jego następcę, Antoninusa Piusa; a Świątynia Wenus i Rzymu została przebudowana na początku IV wieku przez jednego z ostatnich cesarzy Rzymu, Maxencjusza (Claridge, 2010, s. 119, 226). Podczas pracy nad tym rozdziałem warto zastanowić się, w jaki sposób i dlaczego cesarze odnawiali lub odbudowywali pomniki swoich poprzedników, albo poświęcali im nowe pomniki, zwłaszcza świątynie. Unieśmiertelnienie poprzednika, który cieszył się dobrą reputacją, było jednym ze sposobów, w jaki cesarz mógł legitymizować swoją władzę. Zjawisko to miało swoje korzenie w republikańskiej praktyce poświęcania świątyń, które miały służyć jako pomniki jednostek i promować elitarne rodziny (gentes). Ta sekcja bada, jak Hadrian użył monumentalnych budowli, aby wpleść się w imperialną historię Rzymu i jak jego następca zrobił to samo.
Działanie 3
Odwiedź interaktywną mapę i użyj pola wyboru, aby odkryć okres hadriański i zapoznać się z pomnikami i budynkami związanymi z Hadrianem. Sporządź sobie oś czasu zabytków hadriańskich, która zawiera następujące informacje:
- daty, kiedy zabytek został zbudowany i odrestaurowany – lub odbudowany, jeśli dotyczy (zastanów się, kiedy to było w kontekście panowania Hadriana: na przykład, czy był w Rzymie, kiedy go zbudowano? Jeśli tak, to jak długo tam przebywał i kiedy odbył swoją kolejną podróż po imperium?)
- nazwiska osób związanych z zabytkiem (takich jak osoba, która go poświęciła, zbudowała lub odbudowała oraz osoba lub bóstwa, którym był poświęcony)
- powód budowy zabytku
- lokalizacja zabytku
- możliwe funkcje zabytku, jeśli są znane.
Wyobraź sobie, że zostałeś poproszony o napisanie eseju na temat programu budowlanego Hadriana w Rzymie. Wykorzystaj informacje, które zebrałeś, aby napisać krótkie podsumowanie jego działań budowlanych i tego, co sugerują o jego motywacjach, które możesz wykorzystać jako część eseju na ten temat.
Spędź nie więcej niż godzinę na to działanie.
Dyskusja
Hadrian odrestaurował lub przebudował co najmniej dwa pomniki augustowskie: Świątynię Marsa Ultora (w Forum Augusta) i Panteon (na Polu Marsowym). Zaprojektował i zbudował także Świątynię Wenus i Rzymu oraz mauzoleum dla siebie. Jak zauważyliśmy, Antoninus Pius zbudował świątynię deifikowanemu Hadrianowi, zgodnie z praktyką deifikowania i poświęcania świątyni swojemu poprzednikowi. Hadrian zrobił to samo dla Trajana, gdy ten został cesarzem, ale świątynia Deifikowanego Trajana zbudowana przez Hadriana nie została ostatecznie zidentyfikowana.
Wszystkie te zabytki znajdują się na terenie Forum lub Campus Martius, a większość z nich to świątynie. Powszechną praktyką było deifikowanie cesarza po jego śmierci i budowanie świątyni ku jego czci, zazwyczaj przez jego bezpośredniego następcę i zazwyczaj w jednym z forów. Inni członkowie rodziny cesarskiej również mogli być deifikowani (przykład poznasz w dalszej części kursu). Praktyka deifikacji pomagała legitymizować rządy zarówno zmarłego cesarza, jak i jego następcy, wskazując, że rządy cesarskie zostały ustanowione przez Boga. Budowa świątyni zapewniała ludności stałe przypomnienie o tym fakcie, a także demonstrowała pobożność i dobroczynność obecnego cesarza. Temat deifikacji cesarskiej zostanie omówiony bardziej szczegółowo w części 3 niniejszego kursu.