Układ przewodzenia elektrycznego serca
Elektrokardiogram jest zapisem aktywności elektrycznej serca.
Węzeł SA: Fala PEdit
W normalnych warunkach aktywność elektryczna jest spontanicznie generowana przez węzeł SA, stymulator serca. Impuls elektryczny rozchodzi się w prawym przedsionku, a następnie przez pęczek Bachmanna do lewego przedsionka, pobudzając mięsień sercowy przedsionków do skurczu. Przewodzenie impulsów elektrycznych przez przedsionki jest widoczne w EKG jako fala P.
Podczas gdy aktywność elektryczna rozprzestrzenia się w przedsionkach, przemieszcza się ona wyspecjalizowanymi drogami, zwanymi drogami międzywęzłowymi, od węzła SA do węzła AV.
Węzeł AV i pęczki: Odstęp PREdit
Węzeł AV funkcjonuje jako krytyczne opóźnienie w systemie przewodzenia. Bez tego opóźnienia przedsionki i komory skurczyłyby się w tym samym czasie, a krew nie przepływałaby efektywnie z przedsionków do komór. Opóźnienie w węźle AV tworzy znaczną część segmentu PR na EKG, a część repolaryzacji przedsionków może być reprezentowana przez segment PR.
Dystalna część węzła AV jest znana jako pęczek Hisa. Pęczek Hisa dzieli się na dwie gałęzie w przegrodzie międzykomorowej: lewą i prawą gałąź pęczka Hisa. Lewa gałąź pęczka His aktywuje lewą komorę serca, podczas gdy prawa gałąź pęczka His aktywuje prawą komorę serca.
Lewa gałąź pęczka His jest krótka i dzieli się na lewą powięź przednią i lewą powięź tylną. Powięź tylna lewa jest stosunkowo krótka i szeroka, posiada podwójne ukrwienie, co czyni ją szczególnie odporną na uszkodzenie niedokrwienne. Powięź tylna lewa przekazuje impulsy do mięśni brodawkowatych, co prowadzi do zamknięcia zastawki mitralnej. Ponieważ lewa powięź tylna jest krótsza i szersza niż prawa, impulsy docierają do mięśni brodawkowatych tuż przed depolaryzacją, a więc i skurczem mięśnia sercowego lewej komory. Pozwala to na wstępne napięcie strun ścięgnistych, co zwiększa opór przepływu przez zastawkę mitralną podczas skurczu lewej komory. Mechanizm ten działa w taki sam sposób jak wstępne napinanie samochodowych pasów bezpieczeństwa.
Włókna Purkinjego/mięsień sercowy: Zespół QRSEdit
Dwa odgałęzienia pęczkowe zwężają się, tworząc liczne włókna Purkinjego, które pobudzają poszczególne grupy komórek mięśnia sercowego do skurczu.
Rozprzestrzenianie się aktywności elektrycznej w mięśniu sercowym komory powoduje powstanie zespołu QRS w EKG.
Przedsionkowa repolaryzacja występuje i jest maskowana podczas zespołu QRS przez depolaryzację komór w EKG.
Repolaryzacja komórEdit
Ostatnim wydarzeniem cyklu jest repolaryzacja komór. Jest to przywrócenie stanu spoczynku. W EKG repolaryzacja obejmuje punkt J, odcinek ST oraz fale T i U.
Przezklatkowo mierzona część PQRS elektrokardiogramu jest głównie pod wpływem współczulnego układu nerwowego. Na fale T (i czasami U) główny wpływ ma przywspółczulny układ nerwowy kierowany przez zintegrowaną kontrolę pnia mózgu z nerwu błędnego i zwojów dodatkowych kręgosłupa piersiowego.
Pobudzenie (potencjał czynnościowy), które pochodzi z węzła SA z prędkością względną 60-100 uderzeń na minutę, jest znane jako normalny rytm zatokowy. Jeśli impulsy z węzła SA występują z prędkością mniejszą niż 60 uderzeń na minutę, rytm serca nazywany jest bradykardią zatokową. Jeśli impulsy z węzła SA występują w tempie przekraczającym 100 uderzeń na minutę, następstwem szybkiego rytmu serca jest tachykardia zatokowa. Powyższe objawy nie muszą być jednak złe. Na przykład u wytrenowanych sportowców częstość akcji serca bez wysiłku jest zwykle wolniejsza niż 60 uderzeń na minutę. Jeśli węzeł SA nie jest w stanie rozpocząć pracy, węzeł AV może przejąć rolę głównego rozrusznika serca. Węzeł AV składa się z węzła AV, pęczka Hisa i otaczającego go obszaru; jego regularne tętno wynosi od 40 do 60 uderzeń na minutę. Te „węzłowe” rytmy charakteryzują się brakiem lub odwróceniem załamka P. Jeśli zarówno węzeł SA, jak i węzeł AV nie zainicjują impulsu elektrycznego, komory mogą same wystrzeliwać impulsy elektryczne z prędkością 20-40 uderzeń na minutę, a ich zespół QRS będzie większy niż 120 ms. Jest to konieczne, aby serce było w stanie pracować. Jest to konieczne, aby serce było w dobrej funkcji.