LAH, wodorek glinu litu, tetrahydridoaluminian litu

LiAlH4 jest bardzo powszechnym, silnym reduktorem, który redukuje ogromną liczbę różnych grup funkcyjnych.

Dotychczasowa literatura

Opisano otrzymywanie halogenków alkenylowych o dowolnej długości z niedrogich odczynników wyjściowych. Wykorzystano standardowe transformacje organiczne do przygotowania prosto-łańcuchowych halogenków α-olefinowych z doskonałą ogólną wydajnością, bez wykrywalnej izomeryzacji olefin i z pełnym odzyskiem nieprzereagowanego materiału wyjściowego.
T. W. Baughman, J. C. Sworen, K. B. Wagener, Tetrahedron, 2004, 60, 10943-10948.

Uwięziona funkcjonalność alkenowa może być użyta jako bezśladowa grupa kierująca dla katalizowanego cyrkonem redukcyjnego rozszczepiania wiązań Csp3 i Csp2 węgiel-heteroatom, włączając w to wiązania C-O, C-N i C-S. Reakcja ta jest szczególnie przydatna do rozszczepiania eterów homoallilowych i usuwania terminalnych grup allilowych i propargylowych.
C. Matt, F. Kölblin, J. Streuff, Org. Lett., 2019, 21, 6909-6913.

Drugie α-chloroketiminy reagują z wodorkiem glinu litu w eterze dając mieszaniny cis- i trans-1,2,3-trisubstytuowanych azyrydyn poprzez nukleofilową addycję wodorku w poprzek wiązania iminowego i następującą po niej wewnątrzcząsteczkową substytucję nukleofilową. Trzeciorzędowe α-chloroketiminy reagują podobnie, dając 1,2,2,3-tetrasubstancjowane azyrydyny. α,α-dichloroketiminy reagują w sposób stereospecyficzny, dając wyłącznie cis-azirydyny.
N. De Kimpe, L. Moens, Tetrahedron, 1990,46, 2965-2974.

Różne tlenki fosfiny są wydajnie redukowane przez zastosowanie odczynnika metylującego, a następnie wodorku litowo-glinowego. Optycznie aktywne P-chirogenne tlenki fosfiny są redukowane z odwróceniem konfiguracji.
T. Imamoto, S.-i. Kikuchi, T. Miura, Y. Wada, Org. Lett., 2001, 3, 87-90.

Karbaminiany fenolu ulegają anionowej rearanżacji orto-Friesa do odpowiadających im amidów w obecności LDA. Sterycznie utrudnione substraty mogą być przekształcane za pomocą s-BuLi/TMEDA w temperaturze -90°C. Amidy mogą być wydajnie redukowane za pomocą wodorku glinu litu do odpowiednich zasad Mannicha.
N. Assimomytis, Y. Sariyannis, G. Stavropoulos, P. G. Tsoungas, G. Varvounis, P. Cordopatis, Synlett, 2009, 2777-2782.

Trifluorometylowe areny zostały zredukowane wodorkiem glinu litu do pochodnych toluenu z dobrą wydajnością w obecności 5 mol % chlorku niobu(V). Zademonstrowano również stopniową, częściową redukcję bis(trifluorometylo)arenu.
K. Fuchibe, Y. Ohshima, K. Mitomi, T. Akiyama, Org. Lett., 2007,9, 1497-1499.

Traktowanie podstawionych arylobromków tert-butylolitem w eterze dietylowym w -78˚C, a następnie addycja do dichlorodietoksysilanu prowadzi do ilościowego tworzenia diaryldietoksysilanów. Diaryldietoksysilany mogą być zredukowane do odpowiednich diarylsilanów przez mieszanie z wodorkiem glinu litu w eterze dietylowym. Metoda ta pozwala na uniknięcie stosowania gazowego i wybuchowego dichlorosilanu.
P. Gigier, W. A. Herrmann, F. E. Kühn, Synthesis, 2010, 1431-1432.

Stereoselektywna reakcja hydrodefluoryzacji trifluorometylowanych alkenów za pomocą LiAlH4 prowadzi do otrzymania terminalnych monofluoroalkenów z bardzo dobrą wydajnością i diastereoselektywnością. Badania mechanistyczne sugerują reakcję hydroaluminiowania, po której następuje stereoselektywna eliminacja fluorków.
P. Poutrel, X. Pannecoucke, P. Jubault, T. Poisson, Org. Lett., 2020, 22, 4858-4863.